photo by Maria Cyber

Το PMS

Επιστημονικά οι μέρες που σεληνιάζονται οι γυναίκες

Καθόμουν και σέρφαρα χθες το βράδυ αλλά δεν το έκανα με μεγάλη χαρά, έχω νεύρα και βαριέμαι, βαριέμαι να διαβάζω τι συμβαίνει στον κόσμο, έτσι κι αλλιώς σπάνια βλέπεις χαρούμενες ειδήσεις. Ξαφνικά σε ένα site μου βγαίνει pop up διαφήμιση για σερβιέτες, κοιτάω το ημερολόγιο περιόδου μου, τελικά ότι και να συμβαίνει σε αυτόν τον πλανήτη ένα πράγμα είναι σταθερό, η περίοδος μου.

Είχα πάει μια φορά να αγοράσω σερβιέτες, κάπου σε ένα παντοπωλείο στην Σάμο, ζήτησα μια συγκεκριμένη μάρκα και δεν την είχε, έτσι προσπάθησε να με ψήσει, ο ψιλικατζής ότι η άλλη μάρκα που είχε ήταν καλή.

Φυσικά και ειρωνικά του λέω : “ Μιλάτε εκ πείρας? Τις έχετε δοκιμάσει?’ και έφυγα. άκου εκεί….τι θράσος να πουλήσει….να μου πει εμένα ο άντρας ψιλικατζής ποιες είναι καλύτερες σερβιέτες….

Τι πράγμα αυτή η περίοδος, μου σπάει τα νεύρα και όσο προσπαθούν να με πείσουν ότι για αυτά τα πράγματα εμείς οι γυναίκες δεν πρέπει να μιλάμε τόσο με πιάνουν πιο πολλά νεύρα. Πώς να μην μιλάω αφού είναι οι μέρες που μου έρχεται να σκοτώσω άνθρωπο. Καταρχάς μου φταίνε όλα, ανεβαίνει η θερμοκρασία του σώματος μου, πονάω πολύ, δεν μου κάνουν τα ρούχα μου, για εσάς που είστε άντρες και το διαβάζετε και δεν φαντάζεστε καν τι σημαίνει κάθε μήνα αυτό που έχετε ανάμεσα στα πόδια σας να αιμορραγεί, σας λέω ότι είναι φρίκη για τουλάχιστον τρεις μέρες πριν έρθει και τις τρεις πρώτες μέρες που έρχεται.

Δεν είναι πολλά χρόνια που η ιατρική αποδέχτηκε και μίλησε για το Προ-Εμμηνορροϊκό σύνδρομο που πλήττει ένα μεγάλο μέρος των γυναικών του πλανήτη. Είναι το σύνδρομο πριν την περίοδο, που το σώμα ετοιμάζετε να βγάλει την “σαβούρα” που έχει φυλάξει νομιζοντας οτι κάθε μήνα θα μείνεις έγκυος. Είναι το λεγόμενο Προ-Εμμηνορροϊκό Σύνδρομο (Premenstrual Syndrome (PMS) Είναι οι μέρες που σεληνιάζεσαι ανεξάρτητα πανσελήνου. Κανείς δεν με αγαπάει, η ανασφάλεια κορυφώνεται στο έπακρον παράλληλα και οι σεξουαλικές ορμές, να ένα καλό σημείο. Είναι δεδομένο ότι ο αυνανισμός προκαλεί τρομερή ανακούφιση από τους πόνους της περιόδου, όπως επίσης ότι εάν καθυστερεί η περίοδος να κατεβεί, ένα καλό και σκληρό sex βοηθάει όσο τίποτα άλλο.

Θα μπορούσα να γράφω ατελείωτες ιστορίες για την περίοδο μου, κωμικοτραγικές ιστορίες αλλά με το ζόρι πιέζω τον εαυτό μου να μιλάει για αυτό, γιατί φυσικά μου έχουν μάθει και με έχουν κάνει να ντρέπομαι για την περίοδο μου. Θυμάμαι όταν την πρωτοείδα, η μαμά μου με είχε προειδοποιήσει και όταν είχε φτάσει η ώρα απλά μου έδωσε μια σερβιέτα. Την πήρα έβγαλα την αυτοκόλλητη ταινία και εκείνη την στιγμή θυμήθηκα τις φορές που ήμουνα εγώ πιτσιρίκι με την μαμά μου στο ασανσέρ και μου έλεγε : «μισό λεπτό να την φτιάξω, γιατί κουνήθηκε» και έκανε κινήσεις να την κεντράρει, έτσι όταν έβγαλα το αυτοκόλλητο ήξερα από ποια πλευρά να το βάλω. Μετά από καμία ώρα θυμάμαι που πήγα και της είπα : “ εμένα δεν κουνιέται αλλά με τραβάει» φυσικά την πρώτη φορά που χρησιμοποίησα σερβιέτα την είχα κολλήσει ανάποδα.

Μου διάβαζε πρόσφατα μια φίλη ένα απόσπασμα από τον συγκλονιστικό βιβλίο Μονόλογοι Αιδοίου, φαντάζομαι ότι όλοι θα το γνωρίζετε, έχει παιχτεί και στο θέατρο εδώ, είναι ένα βιβλίο που θα μπορούσε να ονομαστεί “Εάν το αιδοίο μου είχε φωνή τι θα έλεγε. Είναι ένα βιβλίο που εκτός από όλες τις γυναίκες θα έπρεπε να το διαβάσουνε και όλοι οι str8 άντρες αφού αγαπάνε και παντρεύονται κάποια με αιδοίο, ας μάθουνε πιο πολλά για αυτό, ας έρθουν πιο ουσιαστικά κοντά του. Στο απόσπασμα που μου διάβαζε η φίλη μου, έλεγε «εάν το αιδοίο μου είχε φωνή θα διαμαρτυρότανε για εκείνα τα άκομψα, στεγνά, σκέτα από βαμβάκι πράγματα που ανακάλυψαν για να βάζεις μέσα σου κατά την διάρκεια της περιόδου’’.

Αυτά τα στεγνά από βαμβάκι πράγματα, τα ταμπόν, είχα αναγκαστεί να τα βάλω πρώτη φορά που είχα πάει Ερεσό στα 15 μου και ο λόγος ήτανε ότι ήθελα να πάω στην παραλία γα μπάνιο. Με είχε πιάσει τρέμουλο γιατί η όλη ιδέα μου φαινότανε απαίσια να κυκλοφορώ με κάτι μέσα μου αλλά δεν είχα άλλη λύση για να πάω για μπάνιο. Πήρα ένα κουτάκι από το φαρμακείο, ακολούθησα πιστά τις οδηγίες και βγήκα με την φίλη μου από το δωμάτιο να πάμε πρώτα για πρωινό. Πάμε στο café, κάθομαι στην καρέκλα και τσουπ νιώθω κάτι να βγαίνει έξω, την κοιτάω με γουρλωμένα μάτια, σηκώνομαι, τι άβολα που ήταν όλα με αυτό το πράγμα μέσα μου και τώρα είχε βγει και έξω, πάω τουαλέτα το τακτοποιώ και ξανακάθομαι, τσουπ ξανά έξω, τα νεύρα μου. Αυτό έγινε λίγες φορές μέχρι την τελευταία που είχα νευριάσει τόσο που το έβαλα τόσο μέσα που έκλαιγα γιατί νόμιζα ότι το έχασα. Φυσικά θα πρέπει να είχα χάσει την παρθενία μου (δεν με ένοιαζε) από το ρημάδι το ταμπόν. Όχι για μπάνιο δεν πήγαμε αλλά μέχρι να το βγάλω, ορκίστηκα ότι δεν θα αφήσω τίποτα να ξαναμπεί εκεί μέσα (φυσικά δεν κράτησα για πολλά χρόνια τον όρκο μου).

Το μόνο που χαίρομαι από την περίοδο μου είναι που την μοιράζομε κάθε μήνα με την σύντροφο μου, μάλιστα πολλές έρευνες έχουν αποδείξει ότι όταν έχεις για αρκετό καιρό σχέση με μια κοπέλα, κάπως γίνεται και το σώμα συγχρονίζει την περίοδο και είναι υπέροχο να έχουμε περίοδο μαζί. Παρόλο που αυτό δεν μου συμβαίνει συχνά γιατί δεν έχω μακροχρόνιες σχέσεις, απολαμβάνω την στοργή, την κατανόηση και την ανακούφιση από τον πόνο και τις σεξουαλικές ορμές της περιόδου με τις φροντίδες της εκάστοτε φίλη μου. Βέβαια είναι ακριβώς εκείνες οι μέρες που είμαι στο κρεβάτι και είναι το μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω. Ευτυχώς που έχω σταθερό κύκλο και γνωρίζω τις δύσκολες ημέρες και δεν κανονίζω δουλείες τότε. Το ξέρετε ότι όλες οι γυναίκες δικαιούμαστε μια μέρα τον μήνα άδεια με αποδοχές λόγο περιόδου; Να το εκμεταλλευτείτε.

Συμπτώματα και συμβουλές για το Προ Εμμηνορροϊκό Σύνδρομο, είχα ευτυχώς διαβάσει από πολύ πιτσιρίκι στη Ατζέντα των Γυναικών που έβγαζε η Ελένη Μπαμπουκι. Μου άνοιξαν τα μάτια και με έκαναν να μην νιώθω η μόνη παρανοϊκή γυναίκα με περίοδο στον πλανήτη, αλλά πείστηκα ότι όλες έτσι νιώθουμε.

Είναι ιατρικά αποδεδειγμένο και έχει να κάνει με τα επίπεδα οιστρογόνου ορμόνης στο σώμα μας. Πάνω από 150 συμπτώματα εμφανίζει που φυσικά αλλάζουν από γυναίκα σε γυναίκα, όπως αλλάζουν και οι εντάσεις των συμπτωμάτων από περίοδο σε περίοδο. Ακμή, πρήξιμο στο στήθος και στην κοιλιά, αγοραφοβία, κρίσης πανικού, αδεξιότητα, νεύρα, ζαλάδες, κατάθλιψη, πονοκέφαλος, απότομες αλλαγές διάθεσης και ότι άλλο βάζει το μυαλό σας, εμφανίζονται σε περίπου 14 μέρες από τη πρώτη μέρα της τελευταίας μας περιόδου . Υπάρχουν, ευτυχώς πάρα πολλά site στο internet που μπορείτε να μάθετε πολλά για το PMS. Μερικές απλές συμβουλές είναι να πίνετε πολλά υγρά και αφεψήματα (όχι τσάι και καφέ), μην τρωτέ γαλακτοκομικά, τρώτε μικρά και πολλά γεύματα την ημέρα, να παίρνεται βιταμίνες, να μην καταναλώνετε πολύ αλκοόλ εκείνες τις ημέρες, αποδεχτείτε την μελαγχολία σας και μιλήστε ανοιχτά για το πώς νιώθετε, έχετε συναίσθηση ότι δεν είναι μόνιμη αυτή η κατάθλιψη, θα περάσει.

Αυτά και πολλά άλλα που αφορούν το PMS γιατί δεν μας τα μαθαίνανε στο σχολείο, όπως μας μαθαίνανε από μικρά πώς να πλένουμε τα δόντια μας. Μήπως γιατί δεν έχουμε όλοι περίοδο, όπως έχουμε όλοι δόντια? Ναι, αλλά όλοι βγαίνουμε από ένα αιδοίο, γιατί να μην μάθουμε όλοι για αυτό όταν έρθει η ηλικία και ξεκινάει η περίοδος μας, γιατί να μην μας μαθαίνουνε να ζούμε εμείς καλά με την περίοδο μας και να οικειοποιηθούν τα αγοράκια (να μάθουν να φέρονται) με ένα πράγμα που με χίλιους τρόπους τους αφορά αφού ζούνε και θα ζούνε σε έναν κόσμο με γυναίκες και μέχρι νεωτέρου από γυναίκες θα γεννιόνται.
Γιατί ενώ αυτός ο πλανήτης κατοικείτε από άντρες και γυναίκες, και εμείς οι γυναίκες θέλουμε ή δεν θέλουμε να κάνουμε παιδιά έχουμε σταθερά κάθε μήνα την αιμορραγία μας αλλά κανένας δεν μας κατανοεί αυτές τις μέρες, γιατί θα πρέπει να δείχνουμε ότι αυτές οι μέρες είναι σας όλες τις άλλες μέρες της ζωής μας, αφού δεν είναι.

Συνήθως κάθε 28 μέρες το σώμα μας προετοιμάζετε για να μείνει έγκυος, έγκυος δεν μένει πάντα, αλλά σίγουρα μπορούμε με την γκρίνια μας να γκαστρώσουμε τους γύρω μας και εμάς. Ας το αποδεχτούμε εμείς και οι γύρω μας και ο πλανήτης ολόκληρος ότι PMS είναι θα περάσει και αυτές τις ημέρες θέλουμε στοργή και proderm.

ΥΓ: Αφιερωμένο εξαιρετικά στους ετεροφυλόφιλους και gay αρσενικούς φίλους μου που με ανέχονται και με νταντεύουν τις μέρες εκείνες.

ΥΓ: και ακόμα πιο εξαιρετικά αφιερωμένο σε όλους αυτούς τους ηλίθιους άντρες που είχα την ατυχία να συναντήσω σε εργασιακούς χώρους όταν έχω περίοδο και να πρέπει δουλέψω μαζί τους και να ακούω τα ακόμα πιο ηλίθια αστεία τους για την περίοδο των γυναικών ενώ τα νεύρα μου είναι κουρέλι και μου έρχεται να βάλω τα κλάματα.

Maria Cyber

(γραμμένο κάπου στα ΄90)