Berlin post porn Film Festival in Athens

(18-21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2007)

To πρώτο Berlin Porn Festival in Athens το 2007 (PORN FILM FESTIVAL) έγινε πραγματικότητα. Το φεστιβάλ είχε γίνει για 6 χρονιές και είχε δικό του site το οποίο καταστράφηκε, (κάηκε ο server και δεν είχα κρατήσει back up).

Είχαμε πλημμυρίσει την πόλη με αφίσες, η συμμετοχή ήταν τεράστια και έχουν απομείνει με πολύ δύσκολη αναζήτηση κάποια στιγμιότυπα, τρειλερς και βίντεο από τότε, βέβαια τα πιο “σεμνά”!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ:

(κομμάτια του Ελληνικού δελτίου τύπου ειαναι μεταφρασμένα από το Βερολινέζικο)

Γιατί βλέπουμε τσόντες;
Γιατί να μην βλέπουμε τσόντες;
Γιατί να μη ψάξουμε για διαφορετικές τσόντες ;
Πώς θεωρητικοποιούμε τις sex performances;
Πώς παράγουμε διαφορετικές τεχνολογίες του σώματος;
Πώς κριτικάρουμε χωρίς να λογοκρίνουμε;
Γιατί υποστηρίζουμε τα φετίχ;
Γιατί σεξοποιούμε την απομόνωση;
Πώς εντείνουμε τη σχέση μεταξύ θεωρίας και πρακτικής;
Γιατί η «δύναμη» είναι ερεθιστική;
Γιατί λέμε οτι το σώμα είναι θύμα καπιταλιστικής τροποποίησης;
Γιατί απλά να μην «πηδάμε» διαφορετικά
Γιατί εξυψώνουμε σε ύψιστη ιδέα την επιστροφή στη φύση;

Ένα φεστιβάλ πάνω στις βιοπολιτικές της πορνογραφίας.

Δεν ξέρω ποια είναι η ερώτηση, το σεξ πάντως είναι η απάντηση.

Ένα ρεύμα που έχει αρχίσει να διαφένεται εδώ και χρόνια στην Ευρώπη και στην Αμερική κανει δειλά και την εμφάνισή του στην χώρα μας. Ακούει στο ονομα Post Porn.

Πρώτη φορά ο όρος Post Porn (μέτα-πορνό ) έγινε γνωστός χάρη στην Annie Sprinkle. Η Annie Sprinkle έχει μεταμορφωθεί από πόρνη/πορνοστάρ σε καλλιτέχνις ζωντανών παραστάσεων (living art) και σεξολόγος. Έχει μελετήσει και εξερευνήσει την ανθρώπινη σεξουαλικότητα σε όλες τις υπέροχες και μη, πτυχές της τα τελευταία 30 χρόνια, και έχει μοιραστεί τις γνώσεις της μέσω των ταινιών σεξ που παρήγαγε και πρωταγωνίστησε καθώς και φωτογραφικών εκθέσεων, ειδικών εργαστηρίων (laboratory art) και πανεπιστημιακών διαλέξεων. Είναι μια διεθνώς αναγνωρισμένη καλλιτέχνις που οι performances της επικεντρώνονται για τη ζωή μέσω του σεξ. Η Annie έχει υποστηρίξει τα δικαιώματα και την φροντίδα των ανθρώπων που εργάζονται στην βιομηχανία του σεξ και έχει παίξει μεγάλο ρόλο για την θετική επιρροή του σεξ και του φεμινισμού στο κίνημα την δεκαετία του ‘80. Η αυτοβιογραφία της, Post Porn Modernist (Cleis Press) έχει γίνει καλτ φαινόμενο και το τελευταίο βιβλίο της, Hardcore from the Heart: The Pleasures, Profits and Politics of Sex in Performance, έχει κερδίσει το βραβείο Firecracker Alternative Book Award (2002). Το 2002 πήρε το Ph.D. της στην Ανθρώπινη Σεξουαλικότητα (Human Sexuality) και το ολοκαίνουριο βιβλίο της, “Dr. Sprinkle’s Spectacular — Makeover Your Love Life” (Penguin/Tarcher) είναι το πρώτο mainstream βιβλίο της με συμβουλές και τεχνικές για το πως να βελτιώσουμε σεξουαλικά τον εαυτό μας.

Αυτά έπρεπε να ειπωθούν για να αποδώσουμε τα δέοντα στον άνθρωπο που μίλησε πρώτος για το Post Porn και μάλιστα για το Post Porn Politics. Ο όρος Post Porn εδραίωσε ένα καινούριο επίπεδο σεξουαλικής αντίληψης: προβάλοντας την ευχαρίστηση, την ανεξαρτησία και την πρωτοβουλία σε σεξουαλικές παραστάσεις, η Sprinkle παρουσίασε το σεξ μέσα από μια queer femistist, εναλλακτική προοπτική, έξω από τα ασφυκτικά όρια της βιομηχανίας του σεξ και της πορνογραφίας.

Σήμερα, θεωρητικοί των queer studies, όπως είναι οι Beatriz Preciado και Marie-Helene Boucier επανεκτιμούν τον όρο post porn για να μπορέσουν να μιλήσουν ουσιαστικά για το σεξ σε μια εποχή υποκειμενικού φύλου, drag και κυβερνοχώρου. Όταν θεωρούμε την πορνογραφία ως ένα κύριο επακόλουθο της σημερινής κοινωνίας μας για την «κανονικοποίηση» και την πειθαρχία των αισθήσεων και του σώματος, τότε πολιτικές στρατηγικές χρειάζονται να σχεδιαστούν ώστε να μην υπάρξει ολοκληρωτικός πολιτισμικός πεσιμισμός.

Αυτό το φεστιβάλ, το οποίο θα περιλαμβάνει θεωρητικούς, καλλιτέχνες, σκηνοθέτες και μουσικούς, θεωρείται ως μια πολιτική παρέμβαση στο κορεσμένο τοπίο της εμπορικής πορνοβιομηχανίας.

Σεξ απενοχοποιημένο, σεξ που δεν ακολουθεί και αναπαράγει καταπιεστικές και εξουσιαστικές φόρμες, σεξ που δεν ανέχεται την αναγκαστική πορνεία, σεξ που μπορούν ισότιμα να απολαύσουν και να μιλήσουν για αυτό και οι γυναίκες.
Το σεξ σαν αντίδοτο στην μονοτονία, το σεξ σαν επανάσταση, το σεξ σαν στάση ζωης. Ένα σεξ που καταργεί τα φύλα και τους ρόλους τους ή τα επαναπροσδιορίζει. Ένα σεξ που δεν μιλάει για παθητικό και ενεργητικό, δεν μιλάει με τα στενά όρια του αρσενικού και του θηλυκού. Ένα σεξ που βοηθάει το σώμα και την ψυχή να ανακαλύψει μεγάλες αλήθειες και να ανατρέψει κριτικά κορεσμένες καταστάσεις.

To Post Porn έδωσε λόγο στις πουτάνες, στις τραβεστί, στους ανθρώπους που βιώνουν το σεξ και δουλεύουν στην βιομηχανία του σεξ αλλά και σε όλους όσους την απολαμβάνουν, έδωσε λόγους σε ακαδημαϊκούς που αντιμετώπιζαν το σεξ σαν μια άλλη μορφή λόγου και πολιτικής. To Post Porn αγκαλιάζει ότι μέχρι σήμερα θεωρείτο βρώμικο, διεστραμμένο, ανώμαλο, περιθωροποιημένο. To Post Porn χωράει όλες τις μορφές και εκφράσεις της σεξουαλικότητας και του σώματος. Αυτό που δεν χωράει και αποκηρύσσει είναι την υποκρισία και τα στενά όρια και πρότυπα της κοινωνίας γύρω από το σεξ.

Όλο και πιο συχνά συναντάμε στις μέρες μας καλλιτέχνες και σκηνοθέτες της αποδεκτής mainstream αγοράς να πλησιάζουν το σεξ και να μιλάνε μέσα από την τέχνη τους για το απενοχοπιημένο σεξ, να προσθέτουν σκηνές άκρως πορνογραφικές και να φλερτάρουν άμεσα και απροκάλυπτα με ένα άλλο σεξ, μετά σεξ, μετά πορνό. Να ανατρέπουν και αυτοί με την σειρά τους κλισέ ρόλους, να αποδυναμώνουν τα ταμπού και να βγάζουν από την ντουλάπα τις αποκυρηγμένες διαστροφές. Παράλληλα καλλιτέχνες και σκηνοθέτες που αποτελούσαν τον επαναστατικό αναγνωρισμένο πυρήνα της περιθωριοποιημένης πορνογραφίας βάζουν στα έργα τους και τις ταινίες τους σεναριακές δομές και φόρμες, βγαίνουν από το περιθώριο και αποσπούν διθύραμβες κριτικές σε mainstream εκθέσεις και φεστιβάλ.

Στην Ελληνική αγορά πλέον, καταφθάνουν δειλά αλλά αβίαστα, ταινίες που πριν λίγα χρόνια δεν θα είχαμε την δυνατότητα να δούμε, και το πιο συγκλονιστικό είναι ότι εισπρακτικά δυναμώνουν την πεποίθηση ότι ο κόσμος διψάει να μιλήσει ανοιχτά και να ανταλλάξει απόψεις για το ουσιαστικό, σημερινό σεξ. Το κοινό ρουφάει και διαδίδει στόμα με στόμα ότι εναλλακτικό προβάλλεται πάνω στο σεξ και αποκυρήσσει ό,τι μέχρι τώρα θέλει να μας πείσει η κορεσμένη βιομηχανία ότι είναι σεξ. Οι άντρες σκύβουν πιο σεμνά πάνω στις γυναικείες επιθυμίες και ανάγκες. Οι ρόλοι και τα θέλω ανατρέπονται και πλέον τα δύο διαφορετικά αυτά φύλα επαναπροσδιορίζουν τις σχέσεις τους και τους ρόλους τους και τους εναλλάσουν σε σημείο να φαίνονται ότι καταργούνται. Ο κυβερνοχώρος ήταν το πρώτο σκαλοπάτι απελευθέρωσης, γνώσης και μετάδοσης και τώρα όλο αυτό παίρνει σάρκα και οστά σε αληθινές εδηλώσεις και αναπαραστάσεις.

Στην Αθήνα από πέρσι έχει καταφθάσει όχι μόνο ο απόηχος όλου του ρεύματος του Post Porn αλλά έχει αναδειχτεί στην πόλη μας ένα ζωντανό πρωτοπόρο κομμάτι που αγκαλιάζει όλη αυτήν την κίνηση και που σε κάθε εκδήλωση μεγαλώνει και εμπλουτίζεται. Με παράλληλες πορείες τόσο της Proud Promotions φιλοξενώντας, από την Βridge Marcland, μέχρι την Maria Beatty και τον Bruce La Bruce, προβάλοντας το πρώτο στην Ελλάδα, μόλις πέρσι τον Νοέμβριο, Pornographic Art Film Festival , όσο και τις άκρως επιτυχημένες παρουσιάσεις του Underworld και του Gagarin με τα Bondage shows και το Torture Garden, αναγνωρίζουμε πλέον με ενθουσιασμό μια σκηνή, μια τάση ελπιδοφόρα που δεν ξεκινάει από πολιτικές θεωρίες και κόμματα αλλά από υγιείς ανάγκες αληθινής έκφρασης. Μικρές εστίες αναπτύσσονται και fetish parties ξεπηδάνε σε κάθε γωνιά της Αθήνας. Η λέξη sex κολλιέται σε όλο και περισσότερες αφίσες στους τοίχους και στις ανάμικτες παρέες οι κουβέντες γυρωφέρνουν περισσότερο γύρω από το σεξ.

Αν αναρωτιέστε γιατί τώρα όλο αυτό το ρεύμα έχει αναδειχθεί, η απάντηση είναι ότι γιατί τίποτα άλλο δεν έχει μείνει να κάνει την επανάσταση.
Κόμματα, χρήματα, θεωρίες, μεταλλαγμένη φύση. Αν η απάντηση δεν έρθει αυθόρμητα και ξεσπάσει μέσα από το ίδιο μας το σώμα τίποτα άλλο πιο πραγματικά αληθινό δεν έχει μείνει.

Κορύφωση και τιτλοφορημένη αρχή αυτής της τάσης αποτελεί η φιλοξενία του Berlin Porn Film Festival στην Αθήνα από 18 – 21 Ιανουαρίου.

Το φεστιβάλ τάσσεται καθέτως και οριζοντίως ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΠΟΡΝΕΙΑ και  προστατεύει το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματος!