Το 2007 ξεκίνησα το gay & lesbian film festival που σύντομα ονομάστηκε Outview Film Festival, Days of Queer Cinema. Βλέποντας από κοντά ότι, σε άλλες πόλεις του εξωτερικού, έχουν αντίστοιχα φεστιβάλ, έχοντας κάνει ήδη μεμονωμένες προβολές και λάτρευα το σινεμά από μικρή ηλικία, αποφάσισα να τολμήσω να κάνω ένα Gay & Lesbian Film Festival στην πόλη μου, την Αθήνα!

Η μαμά μου, μας πήγαινε συνέχεια σινεμα, όταν χώρισε με το μπαμπά. Ήταν μια φθηνή, προσιτή και απόλυτη διασκέδαση σε εποχή οικονομικής ανέχειας που έφερε ο χωρισμός και έτσι έμαθα να τον αγαπάω και να ταξιδεύω μέσα από τον κινηματογράφο. Μάλιστα μεταξύ σοβαρού και αστείου λέει “εγώ φταίω που έγινες λεσβία, αφού σε πήγα στα 12 σου να δεις τον Άγγελο και απαγορεύονταν σε τέτοια ηλικία”. Όταν ξεπόρτισα γύρω στα 16 μου έτρεχα στο Αλφαβιλ, στο Στούντιο στην πλατεια Αμερικης, στην Ταινιοθήκη της Ακαδημίας και έβλεπα όλες τις ταινίες του Φεστιβάλ Δράμας, καθόμουνα με τις ώρες στις κινηματογραφικές αίθουσες και στις προβολές.

Όταν λαχταρούσα κάτι, το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη και κάθε χρόνο το έκανα όλο και καλύτερο και κάθε χρόνο γινόταν όλο και μεγαλύτερο και το έφτασα 12 ετών και το έκανα το 3ο  μεγαλύτερο κινηματογραφικό φεστιβάλ στην Αθήνα και το καλύτερο LGBT κινηματογραφικό στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια.

Έχω φτιάξει ένα excel με τα ονόματα που έχω φέρει και ξεπερνούν τα 120 άτομα. Για όποιο άτομο δεν είναι εξοικειωμένο με την lgbtqi σκηνή ίσως να μην του λένε τίποτα τα παρακάτω ονόματα, αν και κάποια στο χώρο της τέχνης και των φεστιβάλ είναι ευρύτερα αναγνωρισμένα, εγώ νιώθω πολύ περηφάνεια που έφερα στην πόλη αυτούς τους ανθρώπους.

 Με βοήθησε πολύ οικονομικά – όπως με βοήθησε και στην διοργάνωση των τελευταίων χρόνων – η τότε σύντροφος μου Henriette Hoyskel

Michele Josue, Sam Feder, Monica Treut, Wieland Speck, Michael Stock, Bruce LaBruce, Maria Beatty, J. Jackie Baier, Buck Angel, Amos Mac, Del LaGrace Volcano, Gia Love, Wu Tsang, Boychild, Saga Becker, Vaginal Davis, Gloria Viagra, Susanne Sachsse, Fawzia Mirza, Limor Shmila, Colby Keller, Emilie Jouvet, Maureen Bradly, Olivier Rabourdin, Charles Lum, Gerald Mc Coullock, Charles Atlas, Tom Fitzerald Esther Hoffenberg, Philippe Vallois κλπ.

Ήθελα όχι μόνο η πόλη μου να έχει ένα αντάξιο των μεγάλων lgbtqi+ film festival, αλλά ήθελα και να βοηθήσω Έλληνες lgbtqi δημιουργούς να κάνουν ταινίες, για αυτό δημιούργησα μαραθώνιο ελληνικών lgbtqi+ ταινιών χωρίς να περνάνε από programmer και βραβείο καλύτερης Ελληνικής lgbtqi ταινίας, τις έπαιζα όλες!

Θέλω να παραθέσω τα λόγια που είχα πει σε μια συνέντευξη που είχα δώσει στο ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ 2016 νομίζω.

«………..Αν αυτήν τη στιγμή κάποιος ήθελε να κάνει ένα αφιέρωμα στο queer σινεμά θα συμπεριλάμβανε τους σκηνοθέτες του λεγόμενου τότε underground ή new transgression cinema, όπως ο Ζαν Ζενέ, ο Κένεθ Άνγκερ, η Μάγια Ντέρεν, ο Τζορτζ Κούχαρ, ο Τζον Γουότερς και πολλοί άλλοι. Τη σκυτάλη πήρε το new queer cinema που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 με κύριους εκπροσώπους τον Ντέρεκ Τζάρμαν φυσικά (αν και γύρισε το 1976 το «Sebastiane») τη διαχρονικά υπέροχη Σαντάλ Άκερμαν, τον Πέδρο Αλμοδόβαρ βεβαίως, αλλά και τους Μπρους ΛαΜπρους, Γκρεγκ Αράκι, Τζον Κάμερον Μίτσελ, Τοντ Χέινς, Σέριλ Ντούνι και Τζένι Λίβινγκστον μεταξύ άλλα

…………… Όσον αφορά το ελληνικό queer σινεμά, θα δυσκολευτούμε αρχικά να βρούμε γυναίκες εκπροσώπους μεταξύ των σκηνοθετών. Έτσι περιοριζόμαστε σε γνωστά ονόματα όπως εκείνα των Αλέξη Μπίστικα, Κωνσταντίνου Γιάνναρη, Πάνου Κούρα, Χρήστου Δήμα και Παναγιώτη Ευαγγελίδη που ανήκουν στην «παλιά φουρνιά». Οι νέοι κινηματογραφιστές που παίρνουν τη σκυτάλη είναι ο Τηλέμαχος Αλεξίου, ο Αδάμ Καρυπίδης, ο Νίκολας Πουρλιάρος, ο Θανάσης Τσιμπίνης, ο Παναγιώτης Κουντουράς και ο Στέφανος Κακαβούλης μεταξύ πολλών άλλων. Παρόλο που η ηχηρή απουσία γυναικών δημιουργών επιμένει, ελπιδοφόρα είναι η δουλειά της Λάρα Κρίστεν αλλά και της άξιας προσπάθειας των κοριτσιών στη Σινε Κολεκτίβα, όπως επίσης και της Ναταλίας Μπουγαδέλλη. Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσαμε να κατατάξουμε ανάμεσά τους την Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, όμως νομίζω ούτε η ίδια θα το επιθυμούσε.

– Ποιο θεωρείτε μεγαλύτερο επίτευγμα του φεστιβάλ Outview Film Festival και ποιο είναι το μελλοντικό στοίχημα που πρέπει να κερδίσει;

Ένα φεστιβάλ θεωρείται δυνατό όταν μπορεί και φέρνει απέναντι στο κοινό του τους συντελεστές των ταινιών που προβάλλονται. Αυτό κάνει τη διαφορά, να έρχονται κοντά οι δημιουργοί με τους θεατές ώστε να συστήνονται ο ένας στον άλλο όχι μόνο μέσω της μεγάλη οθόνης, ώστε να εξαπλωθεί η τέχνη τους. Στο περσινό επετειακό Outview είχαμε πάνω από 27 καλεσμένους, αριθμός που ξεπερνά φεστιβάλ μεγαλύτερα από το δικό μας. Το μελλοντικό μας στοίχημα κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση, να γίνουμε ένα ευρωπαϊκό σημείο συνάντησης της ευρύτερης queer τέχνης, ενώ παράλληλα διακαής πόθος μας είναι η απονομή βραβείου καλύτερου σεναρίου ελληνικής queer ταινίας ώστε το Outview να γίνει συμπαραγωγός σε όμορφες, φρέσκιες ελληνικές queer ταινίες.»

Το Outview Film Festival το σταμάτησα το 2020 γιατί με βρήκε ο καρκίνος!

Όλο το αρχείο του Outview και το domain name, τα έδωσα στην
Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Ίδρυμα Ωνάσση!